Gilmer (TX)

Dinsdag 29 maart 2016,

Even bijkomen

Ondanks de lange reis van gisteren goed geslapen. Heerlijk douchen en dan een lekker ontbijt. Vandaag nemen we de tijd om uitgebreid alle nieuwtjes uit te wisselen. Uit Nederland hebben we natuurlijk ook wat meegenomen. Grote gevulde koeken, ja die hebben ze niet in de USA. Voor de kids een pak hagelslag, gekleurde muisjes en een zak borrelnootjes. Na de koffie even een slag door het land. Hun huis ligt prachtig op een hoogte zodat ze een prachtig zicht hebben op the lake en de weilanden rondom. Andersom ook. Als je door het land loopt zie je het huis mooi liggen op de top van de heuvel. 

Het vee loopt rondom het huis, heel mooi om te zien. Af en toe verkoopt Johannes een koe en soms wordt er ook eentje geslacht voor het vlees in eigen vriezer. Gezonder vlees kun je niet krijgen.

Even eruit om de benen te strekken en we maken een rondgang over zijn land. Johannes neemt wat maiskolven mee voor zijn ganzen. Ze zijn gek op mais. In de lake zwemmen een paar Canadese ganzen. Die verblijven hier al een paar weken en Johannes hoopt dat ze hier blijven om te broeden. In het land lopen een paar plevieren en die moeten eieren hebben. Even zoeken maar ze houden ons steeds voor de gek door net te doen of ze van de eieren komen. Als we in de buurt komen ligt er niets, slimme beestjes. Hier en daar ligt nog een grote boom op het land. Omgewaaid met een zware storm. Dikke zware bomen met heel wat kubs openhaardhout. Er bloeit ook een struik met rode bloemen die heel erg lijkt op de bloemen van de kastanjeboom. Dat is het ook zegt Ietje en er komen ook kastanjes aan.

          











's Middags gaan we even naar Tyler om een paar boodschappen te doen.

Tyler is de provinciehoofdstad van Smith County, Texas en heeft zijn naam te danken aan President John Tyler. Het is een grote stad met meer dan 100.000 inwoners.

Tyler heeft als bijnaam "Rose Capital of the World". De stad kreeg deze naam vanwege de grote hoeveelheid rozen in het gebied in samenhang met Amerika 's grootste rozentuin, de Municipal Rose Garden. Deze tuin werd geopend in 1952 en bevat meer dan 600 soorten rozen. Het is ook een proeftuin van All American Rose Selection (AARS). De rozen teelt is erg belangrijk voor de omgeving. Verder is het de locatie van het Texas Rose Festival dat ieder jaar in de 3^e week van oktober wordt gehouden. Het festival trekt jaarlijks duizenden bezoekers. Het eerste festival werd georganiseerd in 1933 door Tyler Garden Club-leden, lokale rozen telers, om aandacht te vestigen op het belang van de rozenteelt.
Op het festival is er de kroning van Rose Queen en andere evenementen. De koningin en haar hof kleden zich met weelderige jurken en kostuums die vaak afgestemd zijn op het thema van het jaar. Het “hof” is over het algemeen welgesteld en zij hebben vaak een lange familiegeschiedenis met het festival. In The Rose Museum is van alles te vinden over de geschiedenis van het festival.

 



















In deze plaats is ook een route langs alle bloeiende azalea's. De 57e Annual Azalea & Spring Flower Trail was dit jaar van 25 maart tot 10 april en verspreid over drie weekends. De startdatum was in verband met de temperatuur dit jaar een week later dan in voorgaande jaren. We waren er dus op het juiste moment want de meeste struiken stonden volop in bloei.

Heel kleurrijk en een prachtig gezicht. Sommige bewoners doen er veel aan en hebben hun hele tuin erop ingericht. Het levert kleurrijke foto's op. De 10 mile lange Azalea route is ook bekend als
de ‘Azalea Trail ". Er zijn twee officieel aangewezen routes, de Lindsey Trail en de Dobbs Trail. Ze gaan door schilderachtige straten en wijken met historische gebouwen vol bloeiende azalea's, kornoeljes en tulpen.

De eerste Azalea's werden in 1929 door Maurice Shamburger, in het Lindsey Lane gebied geplant. Andere buren volgden snel, en het gebied werd bekend om haar kleuren en schoonheid in de lente. In de loop der jaren werden de bloeide azalea’s in Tyler en omgeving steeds bekender. In 1960 werden de eerste gemarkeerde routes vastgesteld om toeristen te helpen. Jaarlijks bezoeken meer dan 100.000 mensen uit alle hoeken van de Verenigde Staten Tyler om de gratis Azalea Trail te doen.

Tyler is ook de plaats waar in 1985 de international Adopt-a-Highway beweging is ontstaan als gevolg van al het zwerfvuil langs de wegen. Na lokale oproepen van ambtenaren van het lokale Texas Department of Transportation en de lokale Civitan groep. Civitan International is een vereniging van de gemeenschappelijke serviceclubs opgericht in 1917. Kort gezegd heeft de organisatie als doel de gemeenschap van dienst te zijn met hulp van vrijwilligers. Het Adopt-a-Highway programma, ook wel bekend als Sponsor-a-Highway en is een promotiecampagne uitgevoerd door Amerikaanse staten. Vrijwilligers worden gevraagd een deel van een snelweg vrij te houden van zwerfvuil. In ruil daarvoor mag de vrijwilliger, familie, club of vereniging zijn naam door middel van een bord langs geadopteerde gedeelte plaatsten.  
Tijdens onze reis kwamen we regelmatig dit soort borden tegen, vaak met naam maar soms ook zonder. We hadden al een vermoeden wat de borden betekenden maar bij thuiskomst even gekeken hoe het echt zat. Ook een manier om bekend te worden in de omgeving.

Na de prachtige azalea’s gaan we shoppen, nou winkelen…. meer kijken. Even naar een Mall een soort overdekt winkelcentrum met allerlei soorten winkels. Er is hier geen nee te krijgen en je kunt te kust en te keur. Prachtige en luxe winkels.

Een kledingwinkel met leuke kleding ook voor kleine kinderen. Heel leuk om te zien vooral als je kleinkinderen hebt. Ook komen we in een winkel waar ze aan handzeep verkopen. Onvoorstelbaar zoveel soorten en zoveel keuze, een hele winkel vol. Zoiets hebben we nog nooit gezien. 

 

















Dan nog naar een paar andere grote winkels. Een soort Blokker maar dan natuurlijk veel groter. Allemaal huishoudelijke artikelen en dingen die we nog nooit gezien hebben. Je kan wel zien dat de consumptie en besteding hier anders is dan in ons eigen land. Marketing doet zijn werk. Alles is prachtig gerangschikt op grootte en kleur etc. Zo ook spullen voor de badkamer .Toch hebben wij wel weer dingen die ze in de USA niet kennen bijv. washandjes. Zij gebruiken doekjes. Ach ieder zijn eigen en dat is ook wel weer leuk.  

 

Zo ook een winkel waar je poppen kunt kopen en die kun je dan zelf aan laten kleden. Onder de desbetreffende poppen, beestjes of knuffels bakken met kleertjes. Dit schijnt heel populair te zijn want de mensen die we in deze winkel zien kopen zo’n pop en wat kleertjes.  Ook de Minions zijn hier populair en ook die kun je laten aankleden. Bij de uitgang staan boodschappenkarretjes in de vorm van autootjes. Daar kunnen de kleintjes in zitten.  Pa en moe kunnen dan de boodschappen in een netje doen die aan de duwbeugel hangt. Ach zo leer je vroeg autorijden moet je maar denken.

Bij Braum’s eten we een super lekkere bananasplit, mmm...heel erg lekker.

Braums is een hele bekende winkelketen en heeft buurtwinkels met ijs en andere landbouwproducten in Oklahoma en Texas.

Bijna alle voedingsmiddelen die bij Braum’s verkocht worden, worden ook verwerkt of rechtstreeks vervaardigd door het bedrijf zelf. Braum's is eigenaar van zijn eigen veevoederfabriek, melkvee bedrijf, zuivel verwerkingsbedrijf, bakkerij, winkels en bestelwagens etc. Het bedrijf is ook eigenaar van acht boerderijen en ranches met een totale oppervlakte van 40.000 acres (160 km2), evenals het vlaggenschip, een melkveebedrijf in Tuttle, Oklahoma. Het melkveebedrijf is op bepaalde tijden opengesteld voor publiek met rondleidingen.  Het is ook een populaire  bestemming voor school excursies.

De verse rauwe melk wordt meerdere malen per dag vervoerd voor verwerking door de Braum's Processing Plant gelegen aan de overkant van de vijver. Afbeeldingen gezien van deze fabriek en die is bijna net zo groot als die in Leeuwarden. In deze grote fabriek wordt de melk verwerkt  tot ijs, yoghurt, dips, kwark, zure room en andere zuivelproducten. Braum's beschrijft zichzelf als de enige ijsmaker van melk van zijn eigen koeien. Ook produceren zij de verpakking van de zuivelproducten. Ze gaan prat op hun natuurlijk en gezond geproduceerde voeding.

In 2013 had het bedrijf 280 vestigingen in Oklahoma, Texas, Kansas, Arkansas en Missouri. Het duurt minder dan 36 uur vanaf het moment dat de koe wordt gemolken tot het bereide product  aankomt in de winkels. Dat is ook de reden dat alle winkels binnen een straal van 300-mijl (483 km) van de vestiging in Tuttle, Oklahoma gevestigd zijn.  

De bananasplit delen we maar. In Amerika is dat heel gewoon. Als je menu te groot is vraag je om het te splitten. Dan krijg je een extra bord en kun je het delen. Deze bananasplit is dusdanig groot dat wij deze niet alleen op kunnen dus daarom samen maar met één. We beginnen we elk van een kant te eten en halverwege draaien we het om. Heb je dan ook een andere smaak.

Ook lekker is alles wat Iet in de keuken klaarmaakt. Alle traktaties zijn eigengemaakt en ook heel erg smakelijk. 's Avonds kijken we naar een film van de laatste trip die onze familie gemaakt heeft. Van al die mooie opnames komen we nog meer in de stemming. Redelijk vroeg zoeken we ons bed weer op, we zijn nog niet helemaal gewend aan de nieuwe tijd.