Las Vegas (NV) – Detroit – Amsterdam – Balk

Dinsdag 4 mei en 5 mei 2016,

Naar huis

Vannacht heerlijk geslapen, wat wil je ook na weken camperen nu weer een echt bed en een goed bed. We staan vroeg op want we hebben onze tijd wel nodig. Wassen, aankleden en dan de koffers inpakken. Lang hebben niet werk want het meeste hadden we gisteren al gedaan. De handbagage goed nakijken, wat mag er wel in en wat niet. Dan gaan we naar beneden voor het ontbijt. Onder in het hotel zijn een paar restaurantjes die een ontbijt serveren. Nanda neemt een omelet en ik pannenkoeken, ondanks de vroege morgen heerlijk. Na het ontbijt weer naar onze kamer om de koffers op te halen. Beneden checken we uit en gaan dan naar buiten waar de shuttlebusjes voor het vliegveld komen. Om 8.20 uur is het busje er al. Koffers achterin en wij stappen ook in.

Het is maar een kort ritje en dat klopt ook wel want we konden vanuit het hotel het vliegveld zien. De chauffeur vraagt aan de passagiers welke airline we hebben en geeft aan bij welke terminal je dan uit moeten stappen. Goed geregeld. Na een kwartiertje zijn we er al en zoeken we de incheckbalie op. Er staat al een lange rij en we moeten lang wachten. Mooi dat we zo vroeg zijn want het wordt alleen maar drukker. Dan zijn we eindelijk aan de beurt. Een dame op leeftijd helpt ons. Ze heeft moeite de koffer op de lopende band te krijgen dus we helpen haar even. Dat valt ons wel vaker op, dat ook mensen op een pensioengerechtigde leeftijd nog moeten werken omdat ze anders niet rondkomen. De koffers vertrekken en we hopen tegelijk met hen aan te komen in Nederland. Dat hebben we ook weleens anders meegemaakt. Een vakantie in de USA en dan  met maar één in plaats van twee koffers thuiskomen  of helemaal zonder koffers. Het reist wel makkelijk hoor maar het is ook heel onplezierig.

Na het inchecken gaan we gelijk naar de douane want daar is het vaak ook wachten. Ook hier hele lange rijen maar dat komt ook omdat ze maar een beperkt aantal balies open hebben. De douane in de Verenigde Staten vinden we altijd vervelend. 

Ze behandelen je of ben je een Persona non grata of een terrorist. Alles moet open. De laptoptas en de laptop moet open door de scanner, riem uit de broek, schoenen uit, horloge af en de zakken leeg. We kunnen weer verder. Op het vliegveld in Las Vegas moeten we ook in een trein naar een andere terminal en dan naar de goede gate.

Alles staat goed aangegeven en  niet veel later komen we bij de goede gate. Mooi op tijd, we hebben genoeg tijd over en zoeken een plaatsje om te zitten. 

Het is echt Las Vegas. Bij de gates staan ook allemaal gokmachines en die worden nog gebruikt ook. Ja zo kweek je gokverslaving of is het om af te kicken. We halen een kop koffie en wat lekkers voor onderweg. Nog even de mail checken, lezen en wat rondlopen want straks moeten we lang genoeg zitten. Een uur voor we vertrekken komt het vliegtuig wat we moeten hebben bij de slurf. Het wordt klaargemaakt voor de vlucht, tanken, catering en de koffers gaan aan boord. We zien die van ons aan boord gaan. Dat kunnen we zien omdat om onze koffers opvallende riemen zitten. So far so good, maar successen uit het verleden geven geen garantie voor de toekomst. Na een half uur kunnen we boarden maar we wachten tot het laatste moment, we hebben plek. Zoals eerder gezegd kunnen we nog lang genoeg zitten. Precies op tijd vertrekken we en taxiën we naar de startbaan. Bye bye Las Vegas, bye bye USA, but remember:………. we are coming back.

We hebben geluk, we zitten aan de goede kant van het vliegtuig en hebben zicht op Las Vegas. In de verte zien we de hotels langs de Strip. Het vliegtuig maakt een mooi rondje over de stad en we hebben steeds het zicht op de hotels met casino’s. Mooi dat we het zo goed uit de lucht kunnen zien. Las Vegas is een gigantische stad maar uit de lucht is ook goed te zien dat ze ruimte hebben. Op de hotels na geen hoogbouw van flats etc. Ja dan heb je ook veel ruimte nodig maar dat hebben ze ook wel in Amerika. Aan ruimte geen gebrek. Alle straten mooi in rechte lijnen met daarop weer dwarsstraten, alles mooi in blokken verdeeld. Ook de golfbanen zijn goed te zien, groene velden in een stad met allemaal asfalt, beton en stenen.

De piloot maakt helemaal een rondje om de Strip, prachtig. Uit de lucht zijn de hotels heel goed te zien en ook te herkennen. Dit is echt boffen ook omdat het mooi weer is, helder. Geen smog of nevel. Ook het raampje van het vliegtuig is mooi schoon. Even inzomen om een paar mooie foto’s te maken.

Beneden ons zien we Circus-Circus, Mirage, Bellagio en het Luxor, leuk. In de verte het vliegveld vanwaar we opgestegen zijn. We draaien niet meer en niet veel later vliegen we over Lake Mead, een mooie blauwe vlek in een droge omgeving. Omdat we nog redelijk laag vliegen kunnen we zelfs de Hoover Dam zien. Ook is heel goed te zien dat het water in het verleden veel hoger heeft gestaan in het meer.

Het vliegtuig zet koers naar Detroit, daar moeten we overstappen voor een vlucht naar Amsterdam. De vlucht naar Detroit duurt ongeveer 3,5 uur dus dat breekt de reis mooi.

De vlucht gaat over Utah en Colorado en wie weet zie we vanuit de lucht nog iets waar we geweest zijn, tenminste als er geen wolken zijn. Zoals het er nu uitziet niet en kunnen we mooi naar beneden kijken en ervan genieten. Niet veel later zien we zij canyons van de Grand Canyon.  Met de helikopter is het niet gelukt maar nu zien we het toch vanuit de lucht. Diep in de canyon zien we zelfs nog een rivier stromen. Het is niet de Grand Canyon zelf omdat het water hier bruin is, die van de Colorado in de Grand Canyon was het water blauwgroen.  

 

Niet veel later krijgen we een nog beter zicht op de Grand Canyon. De echte canyon is te ver weg maar de zij canyons zijn goed te zien. Even later vliegen we over Marble Canyon en daar zijn we ook geweest. Bij de Navajo Bridge, Lees Ferry en Horse Shoe Bend en Page. Het is zo helder dat we het kunnen zien. Zoals de Navajo Bridge, wel heel klein maar toch.  

We weten nu waar we boven vliegen en dan weet je vaak ook waar je moet kijken. Door de Marble Canyon te volgen zien we Horse Shoe Bend. De rivierbocht is heel duidelijk te zien. Iets verder zien we Page met de groene golfbanen langs de rand van de stad. Helemaal onderin zien de Powell Dam met de brug over de Colorado. Heel duidelijk is ook de Navajo Power Plant te zien, de kolengestookte elektriciteits centrale boven Page. Rechts daarvan is Antelope Canyon. De canyon is heel duidelijk te zien en ook dat het grootste gedeelte eigenlijk een wash is. Maar een klein gedeelte heeft de smalle kloof zoals de Lower en Upper Antelope Canyon. Van onze vliegtuigstoel kunnen we dat natuurlijk niet zien maar we weten ongeveer waar het moet zijn.   

Ook zien we Lake Powell en Antelope Island en de vaarweg naar de Rainbow Bridge. Dit is toch wel leuk hoor, over de plekken te vliegen waar je een paar dagen geleden nog bent geweest. Dan zien we Navajo Mountain en vlakbij is Rainbow Bridge. Inzomen en maar zien of we het op de foto kunnen krijgen. Nou niet echt duidelijk.

Op het scherm voor ons kunnen we mooi volgen waar we zijn en waar we overheen of langs vliegen. We passeren Moab maar dat kunnen we niet zien, het ligt niet aan de andere kant van het vliegtuig waardoor we het niet kunnen zien. Wat we wel beneden ons zien is een woeste en onherbergzame wereld. Al ligt woest en gecultiveerd hier ook dicht bij elkaar. Wat wel opvalt is de grootte, grote woeste gedeelten en dan weer grote gedeeltes met landbouw. Ja het is Amerika: alles is BIG.

Niet veel later komen we in de omgeving van Denver en zien we hoge bergen. Op de toppen sneeuw ondanks dat het al begin mei is. Maar eigenlijk is het ook wel logisch, Denver ligt behoorlijk noordelijk en het zijn hoge bergen, dus koud en sneeuw.

Nog 2,5 uur vliegen naar Detroit maar wat hebben we genoten van het eerste gedeelte. Meer krijgen we ook niet te zien, alleen wolken. Daarom gaan we maar even wat lezen. Slapen doen we niet dat doen we straks wel als we vanaf Detroit vertrekken. Dan hebben we het langste stuk. Na een paar uur moeten we de riemen vastmaken we gaan dalen naar Detroit. Als we onder de wolken komen zien we dat het hier regent, dus "Hollands" weer. Kunnen we er mooi weer aan wennen. De afgelopen weken hebben we heel weinig regen gehad. De landing gaat vlekkeloos en we taxiën naar de slurf en niet veel later kunnen we van boord en lopen naar de vertrekhal.

De tijd gaat vooruit en we hebben een uur om over te stappen in Detroit. Maar dat is genoeg. Ook hier is weer een onbemande trein die naar de juiste gate gaat. Deze rijdt echter boven door de vertrekhal heen. Via een trap gaan we naar het perron en stappen in. Toch wel vreemd in een trein te stappen waar geen bestuurder in zit. Ach veel kan er niet misgaan, we rijden op rails dus afslaan zit er niet in. Na een paar terminals komen we bij die wij moeten hebben met de gate vanwaar we vertrekken.

Rustig lopen we naar de gate en na een paar minuten kunnen we al boarden. We wachten nog even want er is nog wel tijd. Eerst halen we nog wat eten op want we hebben wel trek in iets. Wat koeken en broodjes, dan kunnen we er eerst wel weer tegen. Op naar de gate, boarden en dan zoeken we onze stoelen op en maken het ons comfortabel. Ook nu weer een mooie plek achter de vleugel. Mooi op tijd vertrekken we uit druilerig Detroit. De piloot vertelt dat we   wind mee hebben en dat daardoor de vlucht maar 7 uur duurt. Beneden ons zien we Detroit en die stad ligt in een totaal andere omgeving dan Las Vegas, groener. Tussen de woonwijken veel bomen, bos en vijvers. Het is heel duidelijk te zien dat we in het hoge noorden zitten, aan de bomen nog weinig blad. Het moet hier nog voorjaar worden. Van wat wij zien is het ook niet echt onze wereld, dus dan maar naar huis. Daar is het echt voorjaar.

Omdat we tegen de tijd in reizen is het al avond en wordt het nacht. Voor ons zien we dat het al donker begint te worden. Het vliegtuig gaat ook in de slaapmodus en het cabinepersoneel maakt het donker. Voor ons zien we de zon ondergaan, mooi.

De zon gaat onder en onze ogen ook. We proberen wat te slapen. Mij lukt het niet dus even en film kijken en wat muziek luisteren. Na een paar uur gaat het licht weer aan en komen de stewardessen langs met eten en drinken. Lekker, we hadden wel zin in wat. Dan gaan we nog even wat lezen op onze e-reader. Wel makkelijk zo’n e-reader, heel veel boeken bij elkaar. Buiten wordt het ook weer licht. Wel heel vreemd een paar uur geleden ging de zon onder en nu weer op. De lucht is helder maar wat beneden ons is zien we niet, we zitten nog boven de oceaan.

Het schiet op nog een half uurtje en dan zijn we er. Van de piloot krijgen we een seintje dat de riemen vast moeten. We dalen al en zien we de eerste windmolens op de Noordzee en schepen die voor anker liggen en wachten totdat ze door kunnen varen naar de havens.

Even later zien we de Nederlandse kust met Scheveningen en vliegen we al over de duinen.

Dan zien we de groene weilanden onder ons. We hebben tijdens onze reis heel veel mooie dingen gezien maar o,.. wat is dit toch ook weer mooi. Hier en daar zien we ook velden met bloembollen. 

 

Het dalen zet nog steeds door en we vliegen zo langzaam dat je het gevoel krijgt dat het vliegtuig bijna stil staat. Het is bijna geen vliegen meer maar glijden. We vliegen over verschillende steden en zien de auto’s rijden. Op een gegeven moment zien we de schaduw van ons vliegtuig mee schuiven over de weilanden beneden ons. Nu maar hopen dat we tegelijk aankomen.

Dan zijn we er en landen we en zijn we terug op Nederlandse bodem. Geen idee op welke landingsbaan we geland zijn maar we moeten bijna wel een half uur taxiën voor we bij de terminal zijn. Dan moeten we nog eens wachten, veel vroeger dan gepland zijn we er en de gate is nog niet vrij. Dus nog langer wachten.

De tijd moet nu vooruit gedraaid worden en om 10.15 u kunnen we van boord. Wat is het heerlijk weer te kunnen lopen. De looppaden nemen we daarom niet. Op naar de bagage banden en hopen dat onze koffers er ook zijn. Na een tijdje wachten begint de band te lopen en komen de eerste koffers eraan en tot onze grote verrassing beide koffers terug! De koffers zijn binnen en nu bellen we het bedrijf dat onze auto in parking heeft. Met een kwartiertje moeten zijn ze er zeggen ze. Door de douane en we hebben niets aan te geven dus kunnen we gewoon doorlopen naar buiten. Even later komt de auto, even kijken en alles ziet er keurig uit. Dat valet parking gaan we vaker doen, is ons heel goed bevallen. Hup naar huis en dat gaat voorspoedig. Het is bijna middag dus rustig op de wegen.

Wat we helemaal te gek vinden is dat iedereen de vlag uitgestoken heeft. Wat een feestelijk welkom. En niet alleen de vlaggen, ook de mooie tulpenvelden en de frisse groene blaadjes aan de bomen. Het is fijn om weer thuis te zijn. Teatske heeft ons huis heel goed bijgehouden, de tuin is prachtig.

Alles is klaar voor gebruik, boodschappen zijn er en het allermooiste is, dat ze samen met Fedde en Klaas even langs komt. Vader even gebeld met de melding dat we weer thuis zijn. Ook Tjibbe en Margot en Kim gebeld en even bij gepraat.

We hebben een prachtige reis gehad, veel gezien, gedaan en beleefd. Straks nagenieten van de foto's en het reisverslag. Als we dat weer zien komen de ervaringen wel weer boven en gaan we door met genieten.

Klaas en Nanda