Zaterdag 9 april 2016,
Bye
auto...hello camper....
Vannacht
heerlijk geslapen. We staan vrij vroeg op. Onder de deur ligt een envelop. Dat
is de rekening van de kosten die we gemaakt hebben. Het klopt allemaal, wifi,
de parkeerkaart en het diner. Keurig allemaal. Douchen en dan gaan we voor het
ontbijt. Dat is in dezelfde ruimte als waar we gisteren hebben gegeten.
Het
is nog vroeg en dus nog heel rustig. Op een schip heb je het over een purser en
die brengt ons naar een tafeltje en vraagt wat we willen drinken. Eerst maar
thee. Er is een buffet dus we kunnen ons zelf bedienen en het ziet er geweldig
uit. Broodjes, eieren, spek, worstjes, roerei, vlees, kaas, cereals, Orange
juce, fruit, heel veel fruit. Zeelucht maakt hongerig en we genieten van het
ontbijt. Nog een kopje koffie en dan terug naar onze hut, inpakken. Omdat we
vroeg zijn hebben we nog even tijd om het schip te bekijken. Het is droog dus
kunnen we nu over al komen.
Op
naar het bovendek. De zon komt mooi op en de lucht kleurt mooi geel-blauw. De
zon schijnt tussen de wolken door als een schijnwerper, het lijkt wel een
theatervoorstelling. Aan de ander kant kleurt de lucht oranje-roze-blauw, heel
apart. In de stuurhut kunnen we niet komen, wel kunnen we naar binnen kijken.
Heel veel koper en alles blinkt en glimt. Mooi om te zien. Op het hoogste
brugdek hebben we een mooi zicht over het voorschip. Als je zo hoog staat is
het helemaal een indrukwekkend schip.
Als
we richting het achterdek gaan, komen we langs de radiohut. Die ziet er heel
anders uit dan tegenwoordig. Want is het nu een stuk moderner. Met een
mobieltje kun je bijna overal vandaan bellen als je bereik hebt en met een
satelliettelefoon heb je overal bereik. De reddingsboten hangen in de haken.
Alles is heel spartaans en we moeten er niet aan denken dat je met zo’n dopje
in noodweer op de oceaan drijft. Om op het achterdek te komen moeten we een
paar dekken naar beneden.
Op
het achterdek staat een prieeltje en dat is wel een hele vreemde verschijning
op een schip. Later hebben we door dat het ook een trouwlocatie is en dat bruidsparen
hier komen voor een fotoreportage. Er is ook een ruimte waar Winston Churchill
tijdens WOII zijn het hoofdkwartier had op zee. Kunnen we ons best voorstellen.
Een luxe verblijf en in die tijd was het een heel snel schip. Een uithangbord
herinnert hier nog aan.
Nog
wat rondlopen en hier en daar even kijken. Omdat het nog vroeg is, is alles
niet open en kunnen we niet overal komen. Maar dat is niet erg. Toch mooi dat
we het een en ander van het schip kunnen zien. In de verte zien we de stad en de
haven liggen. Het ziet er nu heel anders uit dan gisterenavond. De lucht is een
beetje grauw en volgens ons houden we het vandaag weer niet droog, nou we zien
het wel. Achter het schip langs de steiger ligt een ander cruiseschip, de Carnival
Miracle. Ja, dat is heel wat anders dan de Queen Mary. Grote waterglijbaan op
het achterdek en satellietschotels. Wat een verschil in nog geen honderd jaar.
We gaan verder, halen onze koffers op en brengen de auto terug naar het
verhuurbedrijf.
Uitchecken
en de koffers in de kofferbak en goed controleren of we niets vergeten zijn.
Dan op naar Alamo, het autoverhuurbedrijf. In TomTom staan de inleveradressen al
voorgeprogrammeerd, dus lekker makkelijk. We laten de Queen Mary achter ons en
rijden het parkeerterrein af. Bij de slagboom doen we de parkeerkaart in de
paal maar wat er ook gebeurt de slagboom gaat niet open. De kaart in en uit
maar nee hoor er gebeurt niets. Wat nu weer. Dan maar op de intercom en floep
daar gaat de slagboom en wij kunnen verder.
Voor
we de auto inleveren moeten we ook nog tanken. De tank was vol toen we die
ophaalden en dan moet je hem ook weer vol inleveren. Het hoeft niet maar dan
chargen ze je en ben je heel duur uit. Op TomTom staan ook de benzinestations
aangegeven en niet veel later zien we een op het scherm verschijnen. Wij
tanken. Hier moeten we vooruitbetalen en dan kun je voor dat bedrag tanken. Ja
hoeveel liter kan erbij, maar even gokken. Na de tankbeurt gaan we verder. We
rijden al ruim vijf minuten maar de benzinemeter blijft nog steeds laag staan.
Hebben we er toch te weinig in gedaan?
Terug
en nog maar wat erbij doen. Even overleggen met de pomphouder. We mogen nu
eerst tanken en dan afrekenen. Ben maar net aan de gang of de pomp slaat af. De
tank zat dus toch bijna vol. Dan is er iets met de meter aan de hand. Nou ja
maakt niet uit, vol is vol en maar weer verder.
Het
zit niet mee, onderweg allemaal omleiding en we hebben letterlijk bij een klaverblad
alle hoeken en rijbanen gezien! De auto moeten we inleveren bij Long Beach
Airport. Dat staat gelukkig goed aan gegeven en ook TomTom gidst ons er heen. Het
is geen groot vliegveld. Vlakbij een parkeerterrein waar meerdere
autoverhuurbedrijven zitten. Een stukje verderop zien we Alamo staan en daar parkeren
we de auto. Koffers en tassen eruit en dan naar de inlever balie. Een dame moet
de auto controleren maar volgens ons heeft ze last van een zaterdagochtend
humeur. Er kan geen glimlach af. Ze bekijkt de auto niet eens, alleen de kilometerstand.
Nog een formulier invullen en dan kunnen we door.
Via Tioga Tours hebben we geregeld
dat we de camper met een Early Bird hebben. Dat houdt in dat jij je camper
vroeger op mag halen. Anders is dat vaak na 14.00 uur maar nu dus in de
ochtend. We moeten nog door naar San Diego en dat is nog een behoorlijk stuk
rijden. We
moeten nog door naar San Diego en dat is nog een behoorlijk stuk rijden.
Haal
je de camper pas om 14.00 uur op dan moet je alle papieren nog invullen en mag
je blij zijn als je met een uurtje rijdt. Dan nog boodschappen halen en nog
naar je camperplek, dat zou nachtwerk worden. Dat willen we niet. Dus dan maar
een Early Bird. Voordeel is ook dat ze je ophalen van het vliegveld en naar het
camper verhuurbedrijf brengen. De afspraak is met Cruise America gemaakt dat ze
ons om 10.00 uur ophalen bij Long Beach Airport. Nu heeft het parkeerterrein
twee uit- of ingangen en welke moeten we nu hebben. Nanda gaat bij de ene staan en ik bij de
andere en hopen dat ze komen. Het duurt lang en het is allang 10.00 uur
geweest. Dan komt er een auto aanrijden met in grote letters Klaas op de
voorruit.....een limo! Wow. Dat is nog eens luxe. Ja we zijn in Hollywood geweest
en volgens mij denken ze dat we filmsterren zijn. Jerry is de chauffeur en
helpt ons met de koffers. De Knobbe’s in een limo. We zitten riant, jammer dat
we geen drankje er bij hebben.
De
glazen zijn er wel maar ja, zo beroemd zijn we nou ook weer niet dat de
gekoelde champagne klaar staat. Hartstikke leuk. Van af het verhuurbedrijf is
het nog een redelijke afstand naar Cruise Amerika. Onderweg praten we met
Jerry. Hij was er al ver voor 10.00 uur maar Cruise America had niet goed
afgesproken waar hij ons op moest pikken. Ook had hij geen telefoonnummer van
ons terwijl wij dat wel door hadden gegeven. Maar niet erg we zijn onderweg.
Even later komen we bij Cruise America. Een groot terrein met tig campers in allerlei lengtes. Elke camper heeft zijn eigen afbeelding van een nationaal park in de USA. Op de deur staat vaak ook een afbeelding. We hopen dat we een met een hond krijgen.
We
melden we ons. Er zijn nog een paar voor ons we pakken een bakje koffie. Dan
zijn wij aan de beurt. Paspoort, rijbewijs, de bevestiging etc. Alle papieren
invullen en heel veel handtekeningen zetten. Gelukkig hebben we dit vaker
gedaan dus we weten waar het over gaat. We hebben one way geregeld. Dat houdt
in dat je op de ene plek de camper ophaalt en op een andere plek inlevert, dus
geen rondje. Dat kost wel iets extra, $ 200. Doe je een vroeg boekkorting dan
kost het de helft.
One
way moet je ter plekke betalen evenals de borg. Daarvoor heb je een creditcard
nodig. De dame slaat ons voor het volle bedrag aan van de one way. Ik attendeer
haar erop dat dat niet klopt en laat de papieren zijn. Ze zegt dat ze niet
bevoegd is de helft te berekenen van de one way. Omdat het zaterdag is kan ze
nu niet bellen met het hoofdkantoor. Ze zegt toe dat ze het uit zoeken en terug
zal bellen. Als het klopt stort ze de $ 100 terug. We wachten het maar af.
We
wachten op onze camper maar dat duurt heel lang. Even navraag doen wat er aan
de hand is want zo hebben we ook niets aan onze Early Bird. Het blijkt dat een
censor van de black watertank niet goed functioneert. Zelfs als de tank leeg is
blijft het lampje branden.
Ze
hebben de censor vervangen de bedrading vernieuwd maar het probleem blijft. We
geven aan dat het geen probleem is. Omdat we weten wat er aan de hand is houden
we daar wel rekening mee en legen de tank dan wel om de 4 tot 5 dagen. De
camper kan geladen worden, deken en laken set mee, spullen van de keuken en
twee campingstoeltjes. Spullen huren zoals een koffiezet apparaat en
broodrooster kan niet bij dit verhuurbedrijf. De camper nog even checken en
nalopen en dan kunnen we eindelijk weg. Op naar de Wallmart. Om daar te komen
hebben we een plattegrond meegekregen, de shop ligt mooi op de route van de
Interstate naar San Diego.
Inkopen
bij Wallmart, een belevenis. Niet alleen eten maar ook alle non-food wordt
verkocht en als je wilt een warme maaltijd om mee te nemen. Dat doen we ook
maar omdat we niet weten hoe laat we op de camping aan zullen komen.
Trouwens
een camping hebben we niet gereserveerd en ook geen idee of in de buurt een
restaurant is. Na zo’n eerste reisdag heb je ook niet veel zin om te koken.
Heerlijke stukjes kip en gefrituurde aardappelschijfjes. Omdat het nog warm is
eten we dat straks gelijk op in de camper. Alle boodschappen worden voor je in
plastic tasjes ingepakt. Zelf de boodschappen in de winkelkar doen zijn ze niet
gewend. Ongeveer 10 plastic zakjes kregen we mee. Hmmmm...wat milieu. Dat is bij ons nu toch totaal anders.
Volgende keer nemen we zelf de tasjes wel weer mee. Ook kijken we even of er
een broodrooster te koop is. Het Amerikaanse brood is niet echt lekker maar als
je het roostert valt het wel mee. Bij de non-food afdeling en dan bij de elektrische
apparaten vinden we een broodrooster, aanbieding $ 7,44. Dat is een koopje dus
die nemen we. Keuze genoeg er staat een pallet vol met broodroosters.
Met
een bomvolle winkelwagen naar de camper. Alle boodschappen naar binnen en dan
eerst de warme hap, man wat smaakt dat lekker. Maar dat mag ook wel want het is
al bijna twaalf uur. Nog wat fruit achterna, de boodschappen in de kastjes en
koelkast en op weg. Het rijden gaat bijna vanzelf net of rijden wel elke week
in een camper.
Dan
zien we een sterretje in de voorruit, balen. Omdat het licht op een andere
manier naar binnenkomt valt het nu op. Bij de controle van de camper hebben we
het ook niet gezien. Balen, daar gaat straks onze borg. Nu kunnen we wel teruggaan
naar Cruise America maar die zullen toch zeggen dat het net gebeurd is. Daarom
rijden we maar door er is toch niets meer aan te doen.
Op
naar San Diego. Ja, dit was Los Angeles, en het is totaal anders dan San
Francisco en Seattle. Die steden hebben meer een centrum en daar liggen de
bezienswaardigheden dichter bij elkaar. Los Angeles is veel uitgestrekter. Met
een auto ben je nergens. Persoonlijk vinden wij Los Angeles ook wat minder mooi
dan San Francisco en Seattle. Toch is er genoeg te zien en we waren hier maar
dik twee dagen en we hebben lang niet alles kunnen bekijken. We hadden nog wel
wat als reserve op ons lijstje staan, dingen die de moeite waard zijn om te
zien, als we erlangs kwamen, maar die moeten we misschien maar voor een andere
keer bewaren.
Dat
je Los Angeles niet kunt vergelijken met de ander steden is natuurlijk ook wel
logisch. Het heeft een heel andere ontstaansgeschiedenis. Daarom nog wat info
over Los Angeles en nog een aantal bijzonderheden.
Los Angeles, officieel de City of Los Angeles wordt meestal
afgekort tot L.A. Andere benamingen voor de stad zijn, Angeltown", "
The Entertainment Capital of the World ", "The Big Orange"
"La-la-land", en 'Tinseltown' Het is de grootste stad in de staat
Californië en de op een na grootste (New York is groter) van de Verenigde
Staten.
Zeker
140 verschillende nationaliteiten zijn in de City of Angels vertegenwoordigd.
Daardoor kent de stad verschillende culturele wijken. Iedere buurtje heeft een
geheel eigen karakter. In de stad zelf wonen ongeveer 4 miljoen mensen. In de
stad is 44% van de bevolking Hispanic of Latino. Zij komen vooral uit Mexico en
Cuba en 25% van de bevolking is blank. Onder hen zijn ook veel gepensioneerde
mensen uit de noordelijke staten van Amerika. 15% van de bevolking is van
Aziatische afkomst. Dit zijn vooral mensen uit Korea, hetgeen tot 'Koreatown'
geleid heeft. Ook China, Japan, Vietnam en Laos zijn goed vertegenwoordigd. 11%
van de bevolking is Afro-Amerikaan en 3% van de bevolking is van andere
afkomst. 2% van de bevolking is van gemengde afkomst.
Met
alle buitenwijken, Greater Los Angeles Area, wonen er bijna 16 miljoen mensen.
Daarnaast is Los Angeles de hoofdplaats van Los Angeles County, de meest
bevolkte en etnisch meest diverse county van Californië. De stad is verdeeld in
de volgende gebieden: Downtown Los Angeles, East Los Angeles en Noordoost-Los
Angeles, South Los Angeles, de Harbor en omgeving, Greater Hollywood, Wilshire,
Westside, San Fernando en Crescenta Valleys.
De
stad werd op 4 september 1781 opgericht door de Spaanse gouverneur van Las
Californias, Felipe de Neve. In 1821 werd de nederzetting onderdeel van Mexico
en 27 jaar later kwam de stad, na de Mexicaans-Amerikaanse Oorlog en de Vrede
van Guadalupe Hidalgo, in Amerikaanse handen. Door de komst van
intercontinentale spoorwegen en de ontdekking van olie groeide de stad snel.
Tegenwoordig
is Los Angeles een wereldstad met een grote haven en een drukke luchthaven. Los
Angeles en vooral Hollywood is het centrum van de Amerikaanse en de westerse
film- en televisie-industrie. Veel van de bezienswaardigheden van de stad,
zoals het Getty Center, Hollywood Boulevard, TCL Chinese Theatre en de Walt
Disney Concert Hall, hebben te maken met de entertainmentsector. Daarnaast was
en is Los Angeles bepalend als productiecentrum van onder andere de
luchtvaarttechnologie.
Het
gebied waar nu Los Angeles ligt, werd oorspronkelijk bewoond door de Tongva-
(of Gabrieleños) en de Chumash-indianen. De eerste Europeanen arriveerden in
1542 onder leiding van Juan Rodríguez Cabrillo, een Portugees die het gebied
opeiste als de Stad van God voor het Spaanse keizerrijk. Hij zette zijn reis
voort zonder verder iets met het gebied te doen. Het volgende contact kwam pas
227 jaar later, toen Gaspar de Portolá met de missionaris Juan Crespí op 2
augustus 1769 deze regio bereikte. Crespí schreef dat dit gebied een grote
nederzetting kon worden.
In
1771 bouwde de Spaanse franciscaner monnik Junípero Serra de Misión San Gabriel
Arcángel bij de San Gabriel Valley. In 1777 kreeg de nieuwe gouverneur van
Californië, Felipe de Neve van Antonio María de Bucareli y Ursúa, onderkoning
van Spanje het advies in dit gebied een dorp te stichten. Het dorp werd op 4
september 1781 officieel gesticht, door een groep van vierenveertig stichters,
bekend als “Los Pobladores”. Het kreeg de naam El Pueblo de Nuestra Señora la
Reina de los Ángeles del Río de Porciúncula. De stichters kwamen uit Spanje.
Driekwart van hen waren mulat of mesties en hadden een Afrikaanse of Indiaanse
achtergrond.
Het
klimaat in Los Angeles is mediterraan: hete droge zomers (april tot oktober)
met temperaturen tot 35 °C en zachte winters (november tot maart) met maxima
rond 15 °C. De klimaatverandering heeft al gevolgen gehad voor Los Angeles.
Vanaf 1878 tot heden is er een gemiddelde temperatuurstijging van 4 graden. De
voorspelling is dat de temperatuur nog verder zal stijgen. Gevolg is wel, dat
er steeds meer bosbranden zullen voorkomen rondom Los Angeles. Regelmatig
worden de buitenwijken al geteisterd door bosbranden.
Een
ander gevolg is smog. De stad wordt al regelmatig geplaagd door
luchtverontreiniging. Dit wordt vooral
veroorzaakt door de geografie, het autogebruik en industrie. De omgeving van
Los Angeles is ook gevoelig voor aardbevingen vanwege de ligging op de Pacific
Ring of Fire. De geologische instabiliteit veroorzaakt ongeveer 10.000
aardbevingen per jaar in Zuid-Californië. Gelukkig zijn het tot op heden alleen
kleine bevingen.
Los
Angeles is ook de thuisbasis van 's lands grootste stedelijke olieveld. Er zijn
meer dan 700 actieve oliebronnen en sommigen liggen maar 1.500 voet van huizen,
kerken, scholen en ziekenhuizen in de stad. Een situatie waarover de EPA zich
ernstig zorgen maakt.
Doordat
Los Angeles een samensmelting van culturen is, zijn aanhangers van alle
wereldreligies in deze stad te vinden. De stad herbergt de op een na grootste
joodse gemeenschap van Amerika (na New York). Los Angeles heeft een eigen
rooms-katholieke aartsbisschop, en is het grootste aartsdiocees van het land.
Kardinaal Roger Mahony is Los Angeles aartsbisschop. Er is een grote
gemeenschap mormonen in Los Angeles. Hun op twee na grootste tempel, is in deze
stad gevestigd. Los Angeles kan de bakermat worden genoemd van het moderne
christelijke fundamentalisme. Tussen 1908 en 1959 was het Bible Institute of
Los Angeles (B.I.O.L.A.) in Los Angeles gevestigd. B.I.O.L.A. publiceerde in
1913 het boek The Fundamentals, de uiterst conservatieve interpretatie van de
bijbel die het fundamentalisme zijn naam zou geven. Diverse fundamentalistische
groeperingen en televisie-dominees hebben hun thuisbasis in Los Angeles. Ook de
fundamentalistische cartoonist Jack Chick is geboren en getogen in Los Angeles.
Aziatische
immigranten brachten het boeddhisme naar Los Angeles; de stad kent meer dan 300
boeddhistische tempels en is hiermee een van de grootste boeddhistische centra
ter wereld. Diverse goeroes, alternatieve religies en sekten vinden een
thuisbasis in Los Angeles, waaronder de Theosofie, het Kabbala, de beweging van
Maharishi Mahesh Yogi en de Scientology-kerk.
Los
Angeles heeft als metropool relatief weinig hoogbouw. Het is vooral de
uitgestrektheid van de stad die opvalt. Hoewel het centrum relatief veel hoogbouw
kent, is Los Angeles voornamelijk een laagbouwstad. Stevenson Ranch is een goed
voorbeeld van zo'n 'family-oriented neighbourhood'. Bekende gebouwen zijn de
310 meter hoge U.S. Bank Tower (het hoogste gebouw van Los Angeles), het apart
vormgegeven Westin Bonaventure Hotel en de moderne Walt Disney Concert Hall.
Deze gebouwen laten de diverse architectuur van Los Angeles zien, van modern
tot klassiek tot landelijk.
Ook
de meer verborgen architectuur, de residentiële bouwkunst, kent een rijke
geschiedenis in Los Angeles en omgeving. Vooral de Modernistische en
Postmodernistische architectuur hebben voet aan wal gevonden in de stad, en
werden vertegenwoordigd door heel wat grote namen in de naoorlogse
architectuurscene.
De
stad is bekend om de filmindustrie, de filmsterren en alles wat daarbij hoort zoals
Beverly Hills, Hollywood met haar Hollywood Walk of Fame en TCL Chinese
Theatre. De echte media-industrie is echter verspreid over vier districten
aangrenzend aan Los Angeles: Burbank (NBC, Warner Bros., Disney), Century City
(20th Century Fox, MGM), Universal City (Universal Studio’s, NBC Universal) en
Culver City (Sony Pictures Entertainment). Ook de stranden van Santa Monica,
Malibu, Venice en Huntington Beach, zijn populair. Het oorspronkelijke Disneyland
ligt in Anaheim, ten zuiden van Los Angeles.
Ten
noorden van het centrum van Los Angeles ligt het Griffith Park. Hier is onder
andere het Gene Autry Western Heritage Museum te vinden, een museum over het
leven in het westen van de Verenigde Staten. Het is een samenvoeging van het
Southwest Museum of the American Indian, het Museum of the American West en het
Women of the West Museum. Los Angeles County telt 841 musea. Hieronder een
aantal grote en belangrijke musea, waaronder veel kunstmusea. Het Los Angeles
County Museum of Art is gesticht in 1910 en heeft een collectie van meer dan
100.000 kunstwerken. Een ander belangrijk kunstmuseum is het Hammer Museum, dat
onder meer impressionistische en post impressionistische kunst en werk van
Rembrandt en Titiaan in haar collectie heeft. Het Museum of Contemporary Art is
gericht op hedendaagse kunst. Verder zijn het Getty Center, het Craft and Folk
Art Museum en het California African American Museum noemenswaardig. Een van de
bekendste Amerikaanse beeldenparken is de Franklin D. Murphy Sculpture Garden
op de campus van de UCLA.
Los
Angeles heeft twee keer de Olympische Zomerspelen in huis gehad: die van 1932
en die van 1984. Los Angeles huisvest ook de in de NBA spelende basketbalteams
de LA Lakers en de LA Clippers, evenals het ijshockeyteam de LA Kings uit de
NHL. Al deze teams hebben het in Los Angeles gelegen Staples Center als
thuisbasis. Daarnaast zijn in Los Angeles ook gevestigd, de in de MLB spelende
honkbalteams: Los Angeles Dodgers en Anaheim Angels, evenals het voetbalteam LA
Galaxy.
De
regio Los Angeles heeft een van de grootste stelsels van snelwegen in de
wereld. In Californië worden deze snelwegen "freeways" genoemd. Er
zijn zevenentwintig verstrengelde freeways in de regio, die door miljoenen automobilisten
worden gebruikt voor woon-werk verkeer, waarbij ze dagelijks gezamenlijk
ongeveer 160 miljoen kilometer afleggen. Los Angeles is de metropolis met de
grootste autodichtheid in de wereld, met 1,8 voertuigen voor iedere inwoner met
een rijbewijs.
Het
openbaar vervoer is niet optimaal in LA. Automobilisten moeten vaak lange
afstanden afleggen om op hun bestemming te komen, en worden vaak met veel
opstoppingen geconfronteerd. Tijdens de spitsperioden, op weekdagen tussen 6 en
9 uur 's morgens en tussen 15 en 19 uur 's avonds, zijn de wegen overvol en
staan er lange files. Ook op andere tijden is er vaak veel verkeer. Daardoor
zijn Angelinos gewend dagelijks veel tijd in hun auto door te brengen. Veel
radiostations trekken luisteraars aan door regelmatig verkeersberichten uit te
zenden.
De
primaire regionale openbaar vervoerorganisatie is de Los Angeles County
Metropolitan Transportation Authority (LACMTA), meestal aangeduid als de metro
of het MTA. De organisatie, die bus, lightrail en metrodiensten verzorgt,
verzorgt gemiddeld 1,6 miljoen transitoritten per weekdag, waardoor het, het op
twee na grootste vervoersbedrijf in de Verenigde Staten is. De Metro Rail is
een openbaar vervoersysteem bestaande uit twee metrolijnen en vier
lightrail-lijnen. De totale lengte van het systeem is 139,7 km, met 80 (13 in
aanbouw) stations. Het aantal passagiers bedraagt 316.000 per dag op
doordeweekse dagen (stand februari 2012). De eerste verbinding werd in 1990
geopend, de laatste in 2012.
Het
belangrijkste vliegveld van Los Angeles is Los Angeles International Airport
(LAX). Het op vijf na drukste commerciële vliegveld in de wereld en het op twee
na drukste in de Verenigde Staten. LAX handelde 61 miljoen passagiers af in
2006. LAX is een hub voor United Airlines en American Airlines. Los Angeles
heeft nog 6 commerciële vliegvelden, (ONT) LA/Ontario International Airport,
(BUR) Bob Hope Airport, (LGB) Long Beach Airport, (SNA) John Wayne Airport,
(CPM) Compton/Woodley Airport, (PMD) Palmdale Regional Airport. Een van de
drukste algemene vliegvelden ter wereld ligt ook in Los Angeles, het Van Nuys
Airport (VNY).
Andere
stadwijken, bijzonderheden en attracties van Los Angeles die de moeite waard zijn,
zijn onder andere;
Anaheim. Dat is een voorstad van Los Angeles, en werd in 1857
door Duitse immigranten gesticht. De naam Anaheim betekent ‘thuis aan de
rivier’. De Duitse immigranten hadden wijnranken meegenomen en Anaheim
ontwikkelde zich al snel als wijnhoofdstad van Californië. Tegenwoordig is
Anaheim meer bekend om haar attracties, waaronder Disneyland en Knott’s Berry
Farm.
Disneyland
Resort In 1950 koos Walt Disney
Ananheim als plaats voor zijn wereldberoemde amusementspark. Daarmee groeide
Anaheim uit tot een toeristische bestemming. De Walt Disney Company is eigenaar
van het Disneyland Resort, dat bestaat uit twee themaparken, drie hotels en een
district waar je kunt shoppen, eten en waar veel entertainment is. Disneyland
Park is het oudste van de twee themaparken en werd door Walt Disney geopend in
1955. Het park is verdeeld in verschillende regio's met elk een eigen thema,
zoals Fantasyland (waar Disneyfiguren uit de films tot leven komen),
Tomorrowland (futuristisch) en Adventureland (junglethema).
Het
andere themapark is Disney California Adventure Park, waar de geschiedenis en
de cultuur van de Californische 'Golden State' centraal staan. Dit park opende
in 2001 haar deuren.
Knott's Berry Farm De slogan van het park luidt: "Amerika's eerste themapark".
Het park telt 40 attracties, waaronder 9 achtbanen en 4 waterattracties.
In
de jaren 1910 verkocht Walter Knott samen met zijn familie bessen in een
kraampje langs de weg. In 1934 begon Knotts vrouw Cordelia met het serveren van
gefrituurde kip en binnen een paar jaar stonden er buiten het restaurant rijen
mensen. Om de wachtende gasten bezig te houden, bouwde Knott in 1940 een spookstad
waarbij hij gebruik maakte van gebouwen uit steden uit het oude westen, zoals
Calico uit Californië en Prescott uit Arizona. In 1968 liet de familie Knott
het gebied omheinen en vroegen ze een toegangsprijs. Hiermee werd Knott's Berry
Farm officieel een attractiepark. Vanwege de lange geschiedenis prijst Knott's
Berry Farm zich aan als "Amerika's eerste themapark", wat eveneens
vermeld staat in hun logo.
Flightdeck Air Combat Center Flightdeck is een simulatiecentrum met negen
straaljagersimulatoren en een Boeing 737-simulator. Ervaar hoe het is om met
hoge snelheid door de lucht te vliegen, manoeuvres uit te voeren of een
luchtgevecht te houden.
Greystone
Mansion, ook bekend als de Doheny
Mansion. Het is een Tudor Revival herenhuis op een aangelegd landgoed met prachtige
formele Engels tuinen. Het is gelegen in Beverly Hills.
Bel Air is een rijke en exclusieve woonwijk in het westen van
Los Angeles. Bel Air is vooral bekend vanwege de vele sterren die er wonen. De
wijk is ook gebruikt als locatie voor verschillende televisieseries.
Huntington
Library Een bibliotheek met oude
manuscripten, kunstgalerij en botanische tuinen.
California
Science Center Is een
onderwijsinstelling en een museum in Exposition Park, Los Angeles. Het wordt
aangeduid als het grootste interactieve science center de westkust. Het museum
is ook onderdeel van het Smithsonian. Eind 2012 ontving het Centrum van de Space Shuttle Endeavour van NASA. De shuttle is op een Boeing 747 gemonteerd en
vloog naar Los Angeles en werd vervolgens van de luchthaven (LAX) met behulp
van een speciaal transport vervoerd naar het museum terrein. Het ruimtevaartuig
staat in een speciaal geconstrueerde hal, het Samuel Oschin Pavilion. Een
bezoek aan de tentoonstellings hal is gratis.
La Brea Tar Pits Vanuit de ondergrond sijpelt olie
houdende teer naar de oppervlakte. La brea is het Spaanse woord voor het teer. Tussen
40.000 en 10.000 jaar geleden leefden hier sabeltandtijgers, mammoeten en
andere uitgestorven dieren, m.a.w. Ice Age. Op deze plek raakten deze dieren
vast in een olie achtige blubber en stierven. De vondsten worden gepresenteerd
in het Page Museum, onderdeel van het Natuurhistorisch Museum van Los Angeles
County.
Museum off
Flying is een particuliere non-profit
lucht- en ruimte museum in Santa Monica. Het werd opgericht in 1974 als het
Douglas museum en bibliotheek, omgedoopt tot het Museum of Flying in 1989. Het
museum toont de geschiedenis van de luchtvaart, met de nadruk op de
geschiedenis van de luchtvaart in Zuid-Californië.
USS
Iowa (BB-61) (bijgenaamd "The Big Stick") is een Amerikaans Iowa-klasse slagschip.
Het was vernoemd naar de staat Iowa. Het schip werd besteld in 1939, en
opgeleverd in 1943. In de Tweede Wereldoorlog werd het schip in eerste
instantie gebruikt in de Atlantische Oceaan voor het transport van de
Amerikaanse president Franklin D. Roosevelt naar de Conferentie van Teheran. In
1944 werd het ingedeeld in de Grote Oceaan en vocht mee in de onder andere de
Slag om Kwajalein. Het schip werd m.n. gebruikt voor de luchtverdediging van
vliegdekschepen en later ook voor het beschieten van Japan. In verband met het
verkleinen van de Amerikaanse strijdkrachten na de oorlog werd het schip in
1949 buiten dienst gesteld en als reserve aangehouden. Later heeft het nog mee
gedaan in de Koreaanse en Vietnamese oorlog. In 2012 werd het schip
overgebracht naar Los Angeles waar het eveneens als museumschip dienstdoet.
De
Christ Cathedral heette tot 2012 Crystal Cathedral en is nu een Rooms-Katholieke
kathedraal in Garden Grove, hij werd gebouwd tussen 1977 en 1980. Predikant in die tijd was televisiedominee
Robert H. Schuller. De hele bouw werd bekostigd met donaties. Hoewel het gebouw
door de gemeenschap Schuller kathedraal werd genoemd was dat het niet omdat de
gemeente geen bisschopsambt kent. De bouw van de Crystal Cathedral was
aanvankelijk beraamd op zes miljoen Amerikaanse dollar maar kostte uiteindelijk
17 miljoen dollar.
Sindsdien
zijn verschillende bijgebouwen aan het complex toegevoegd. Het onderhoud kost
rond de 5 miljoen dollar per jaar.
De kathedraal is gebouwd in
de vorm van een ster en bestaat uit een 142 m lange, 40 m hoge stalen
constructie, die meer dan 10.000 glazen platen draagt. Het glas is van
binnenuit doorzichtig en van buiten reflecterend. De glazen platen zijn niet
vastgezet maar zijn met een elastische lijm bevestigd, waardoor het gebouw
bestand is tegen aardbevingen met sterkte 8,0. Binnenin de kerk bevindt zich
een 30 m hoge wand, die aan het begin van een dienst in zijn geheel kan worden
geopend. De kerkzaal biedt plaats aan ruim 2700 gelovigen en 1000 muzikanten.
Het pijporgel in de kerk is een van de grootste ter wereld en werd gemaakt door
het Italiaanse orgelbouwbedrijf Fratelli Ruffatti.
Naast het kerkgebouw staat
een 73 m hoge klokkentoren bestaande uit hoog gepolijst staal, waarin 52
klokken hangen. Aan de voet van de toren bevindt zich een kleine kapel,
bestaande uit twaalf marmeren zuilen die de twaalf stammen van Israël
symboliseren.
De gemeente die tot 2012
gebruik maakte van de kerk werd in 1955 gesticht door de Amerikaanse
televisiedominee Robert H. Schuller. In het begin kwam de gemeente bijeen in
gehuurde ruimte van een autobioscoop in Orange. In 1961 verhuisden ze naar Garden Grove, waar ze
onderdak vonden in een complex van de architect Richard Neutra. Sinds 1969 zond
Schuller de diensten die hij hield uit, in de vorm van het televisieprogramma
Hour of Power. Vanwege de groei van de gemeente werd in de jaren 70 begonnen
met de constructie van de Crystal Cathedral. De gemeente had meer dan 10.000
leden. Schuller ging met pensioen in 2006, waarna zijn zoon Robert A. Schuller
de rol van voorganger op zich nam. Vanwege onenigheid tussen vader en zoon gaf
de laatste zijn rol echter na twee jaar op. In 2010 werd Schullers oudste
dochter Sheila Schuller Coleman de nieuwe voorganger van de Crystal
Cathedral-gemeente. Op 18 oktober 2010 vroeg het kerkgenootschap uitstel van
betaling aan.
In oktober 2011 bleken
schulden te zijn opgelopen tot 55 miljoen dollar. Het kerkgenootschap vroeg
bescherming aan tegen faillissement. De schuld zou het gevolg zijn van
teruglopende giften na de ruzie tussen vader en zoon Schuller.
In november van hetzelfde
jaar meldden zich twee geïnteresseerden: de Chapman Universiteit en het Bisdom
Orange. Uiteindelijk heeft het bisdom de kerk gekocht. Op 13 maart 2012 heeft
Robert H. Schuller samen met zijn familie afstand gedaan van het aandeel in de
Crystal Cathedral Ministry.
Sinds de overname in 2013,
door het Rooms-Katholieke bisdom Orange, kreeg het gebouw een nieuwe naam,
Christ Cathedral. Het werd ook daadwerkelijk als een kathedraal beschouwd omdat
het nu bij een bisdom hoorde. Het werd vanbinnen verbouwd om het geschikt te
maken voor de katholieke eredienst en het wordt in 2016 ingewijd.
Angel's Flight Een kabelspoorweg met een lengte van 91 meter uit
1901. De kabelbaan maakte het voor de inwoners van Bunker Hill makkelijker om
de steile afdaling naar Broadway te omzeilen. Twee naar bijbelse bergen
vernoemde wagons, Sinaï en Olijfberg, vervoerden passagiers van het dalstation
aan de Hill Street naar het bergstation op California Plaza en weer terug. Door
ongelukken is de kabelbaan een periode stil gelegd maar nu weer in gebruik.
The
Church of Jesus Christ of Latter-day Saints ook wel Los Angeles California Temple genoemd is de tweede grootste Mormoonse tempel van De
Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. De tempel staat op
Santa Monica Boulevard in de wijk Westwood van Los Angeles. Toen het werd ingewijd
in 1956, was het de grootste tempel van deze kerkgenootschap maar is sindsdien
overtroffen door de tempel in Salt Lake City. Op het terrein is ook een bezoekerscentrum
en de Los Angeles Regional Family History Center. Beide zijn open voor het
publiek.
Los Angels
Farmers Market begon in 1934 als een
zeer bescheiden marktje en is het gevolg van de ontberingen door de depressie.
Op het hoogtepunt van de economische depressie kwamen achttien boeren bij
elkaar. Ze zetten hun kraampjes op een stuk open land in de buurt van Wilshire
Boulevard om hun producten rechtstreeks aan de consument verkopen. Dit
experiment was zo succesvol dat de markt bleef en zelf uitbreide. Toen was het
een echte groente- en fruitmarkt. In de loop der jaren zijn er ook andere
producten bijgekomen. Zoals eetkraampjes, restaurants, speciaalzaken maar ook sieraden,
kaarsen, keukengerei en kinderspeelgoed.
Down
town in het Financial District staan een aantal mooie grote gebouwen zoals;
Het
Westin Bonaventure Hotel is een
Amerikaans hotel in Los Angeles. Het 112 meter hoge gebouw, dat 35 verdiepingen
telt, werd tussen 1974 en 1976 gebouwd naar een ontwerp van architect John
Portman. Het Westin Bonaventure is een opvallend bouwwerk in Los Angeles. Het
gebouw bestaat uit vijf glazen, kokervormige torens. Het Bonaventure Hotel is
het grootste hotel in de stad en telt 1354 kamers en 135 suites. Op de bovenste
verdieping bevinden zich een draaiend restaurant en bar. In totaal zijn er vijf
restaurants in de Westin Bonaventure.
De
U.S. Bank Tower is een in 1990
voltooide wolkenkrabber in de binnenstad van Los Angeles. Het is met zijn
310,3m de hoogste Amerikaanse wolkenkrabber ten westen van Chicago. De toren was
tot de constructie van Taipei 101 het hoogste gebouw in een risicovol
aardbevingsgebied. Hij werd dan ook ontworpen om schokken tot 8,3 op de schaal
van Richter aan te kunnen. Ook is het, het hoogste gebouw met een helikopter
platform wat verplicht is volgens het wetboek van Los Angeles. De toren bestaat
uit 73 verdiepingen boven de grond, en 2 parkeerniveaus onder het maaiveld.
Two California Plaza is een wolkenkrabber is 228,6 meter hoog en deze telt
52 verdiepingen. Het heeft een totale oppervlakte van 123.542 vierkante meter.
Het grootste deel van het gebouw is bekleed met blauw glas. De basis wordt
echter bekleed door met groen kwartsiet ingelegd Lac Du Bonnet-graniet, dat
gecomplementeerd wordt door geanodiseerde aluminium verticale raamstijlen en
accenten van roestvast staal.
Dit
zijn wel de meest bekende toeristische locaties in en om Los Angeles. Er zijn
er nog veel meer, zoals musea en een aantal andere grote musea en parken, maar
die zijn vaak erg persoonlijk.
Over
de 1 gaan we richting Sunset Beach en dan door naar Huntington Beach. De weg loopt
vlak langs de kust en helaas het motregent een beetje. Huntington Beach is
bekend om zijn lange 15,3 km lange zandstrand, het milde klimaat, uitstekende
surf faciliteiten. De stad heeft heet daarom ook wel Surf City. Bijna alle
kustplaatsen hebben een pier in zee zo ook Huntington Beach. Met zijn 592 meter
is een van de langste openbare pieren langs de westkust van Amerika.
De
volgende stad waar we door komen is Newport Beach. Een rijke stad met
schiereiland Balboa Peninsula. Al deze steden en omgeving moeten het hebben van
toerisme met zandstranden. De rit is afwisselend, oude, nieuwe steden, soms met
mooie beplanting langs de weg en dan weer winkels en restaurants.
Het
wordt droog en bij Monarch Beach stoppen we even en slaan we af. Er is een
groot parkeerterrein waar we onze auto kwijt kunnen. Even de benen strekken en
wat eten en drinken. Dan lopen we even naar de kust want die is vlakbij. Voor
ons een prachtig park met mooie groene gazons en langs de weg bloeiende bomen
met helderrode oranje bloemen.
Ook
hier weer, ondanks het wat nevelig is, een mooi zicht over de Stille Oceaan.
Bij het parkeren van de camper konden we er niet achter komen of we voor het
parkeren moeten betalen. Daarom blijven we niet te lang en gaan terug, richting
Carlsbad.
Als
we weer aan de rit zijn, zien we een bord richting San Juan Capistrano. Daar
staat een oude missiepost uit 1776. Bekijken moet de moeite waard zijn maar we
hebben tijdens onze reis al een paar gezien dus laten we deze maar schieten. De
volgende stad is Oceanside. Ook deze stad heeft een pier met een lengte van 596
meter en dat is de langste van de westkust. Dan komen we door Carlsbad. Voor
zover wij van af de weg kunnen zien een mooie stad. Het moet ook al een vrij
oude plaats zijn.
In
Carlsbad waren de Luseño de eerste
bewoners. Deze indianen noemden zichzelf ‘het volk uit het westen’. De
Spanjaarden, die in de 16e eeuw voet aan land zetten, bedachten de naam Luseño.
De Engelsman, John Frazier, begon met het verkopen van water aan een wisselstation
voor de trein die door dit gebied reed. Het treinstation werd al snel bekend
als Frazier’s Station. Het water wat Frazier verkocht, bleek vol te zitten met
mineralen waardoor het een heilzame werking zou hebben. Het bijzondere water
trok veel bezoekers naar Carlsbad waardoor de stad begon te groeien.
Carlsbad
is voor veel bezoekers ook een uitvalsbasis voor een bezoek aan Legoland
Californië. Voor natuurliefhebbers is het ook een mooi gebied. Er zijn veel
wandelpaden en voor zon, zee, strand en sport kun je terecht op een van de vier
stranden. South State Beach is geliefd onder watersporters. Tamarack Beach
(Carlsbad State Beach) wordt het meest bezocht door gezinnen met kinderen. Hier
loopt een wandelpad van 6,5 kilometer (Carlsbad Seawall) langs de kust. South
Ponto Beach is een van de breedste stranden van de regio. Het is hier minder
toeristisch dan op de andere stranden. Terramar Beach wordt vooral bezocht door
lokale surfers. Er zijn hier verder geen voorzieningen.
In
Carlsbad zijn ook The Flower Fields at Carlsbad Ranch. Allemaal velden met zomerbloemen.
Helaas hebben we geen idee waar die bloemenvelden zijn en we zien ook geen
verwijzingsbordjes. De camper heeft geen Tomtom en we hebben ook geen losse bij
ons. We hadden de route wel op de smartphone in kunnen stellen maar daar hebben
we niet aan gedacht. Niet goed nagekeken waar de bloemenvelden zijn. Jammer
want later komen we erachter dat het maar een kleinstukje van de Interstate 5 af
was. Even afslaan en een klein stukje rijden en dan waren we er geweest.
Carlsbad Ranch Flower Fields kortweg ook The Flower Fields
genoemd is een bloementuin die te vinden is op de Carlsbad Ranch net buiten Carlsbad.
Dit uitgestrekte land vol tulpen en andere bloemen heeft iets weg van de
Hollandse polder. Carlsbad Ranch Flower Fields is met zijn exotische kleuren
een geschikte attractie voor bloemenliefhebbers en fotografen. De tuin is in
het voorjaar geopend van
1 maart tot en met 10 mei.
Het gebied heeft een aantal attracties, waaronder de "Giant Tecolote
Ranunculus". Dat is een kas vol met cymbidium orchideeën. Buiten een
Amerikaanse bloemenvlag van 100 bij 60 meter, gemaakt van rode, witte en blauwe
petunia’s. Meer dan 180 vrijwilligers geven rondleidingen voor zowel
volwassenen als kinderen. Jaarlijks komen er tussen de 100.000 en 200.000
bezoekers uit de hele wereld.
Vlak
achter de Flower Fields ligt Legoland
Californië, de tegenhanger van het
Deense Legoland. Het park ligt op nog geen 5 mijl van de stad Carlsbad. In
maart 1999, werd Legoland Californië geopend. Het was het eerste Legoland
pretpark buiten Europa en wordt momenteel beheerd door Merlin Entertainments.
Voor gezinnen met kinderen is Legoland een geweldige attractie. De kids kunnen
zich wel een dag lang vermaken tussen levensgrote standbeelden van Lego,
achtbanen en andere vlugge voertuigen. Ook de volwassen kunnen zich vermaken op
de diverse themawerelden en rondsnuffelen in de souvenirwinkeltjes.
Lego
vinden we prachtig maar nu niet meer. We kunnen ons wel voorstellen dat het
voor kinderen een eldorado moet zijn. Het is jammer dat we de Flower Fields
gemist hebben maar ach we zullen vast nog genoeg te zien krijgen. Weer verder
richting San Diego. Even verderop komen we over een grote brug. Die gaat over
de Batiquitos Lagoon. Dit moet ook een mooi gebied zijn waar je kunt wandelen.
Het heeft wel iets van ons waddengebied bij Delfzijl, de Eemshaven het Dollard
gebied.
De
Batiquitos Lagoon, een
wetland en estuarium, is een van de weinige 'intertidale gebieden' (weelderige
leefgebieden met een verscheidenheid aan planten- en dierenleven) in
Californië. De waterstanden bepalen hoe het landschap eruitziet. Je kunt op
eigen gelegenheid het gebied verkennen en op zoek gaan naar verschillende
plant- en vogelsoorten. In Batiquitos Lagoon is een broedplaats voor de
bedreigde vogelsoorten, zoals sterns en plevieren. Het Batiquitos Lagoon
Foundation Nature Center, heeft programma's en begeleide wandelingen in het
gebied. De nadruk wordt gelegd op het belang van de lagune als een habitat voor
vogels, insecten, planten, vissen, zoogdieren en ongewervelde organismen. Het
natuur centrum is dagelijks geopend.
Iets
verder dan Carlsbad ligt het plaatsje Escondido. Bij dat dorpje ligt het San Diego Zoo
Safari Park.
Dit
is een safari-park met allerlei dierenshows en is een zusje van San Diego Zoo
Safari Park. Over het park hebben we gelezen en het moet de moeite waard zijn
maar ja, we moeten keuzes maken.
Het
San Diego Zoo Safari Park is ook bekend als de San Diego Wild Animal Park. Het
werd geopend in 1973 is een 730 ha groot en ligt in de Valley of San Pasqual,
in de buurt van het plaatsje Escondido. Het park herbergt een groot scala aan
wilde en bedreigde dieren uit alle continenten maar met name soorten uit
Afrika. Het park ligt in een semi-droge omgeving en komt daarmee overeen met de
natuurlijke habitat van Afrika en de Afrikaanse savannen met dieren zoals
antilopen, giraffes, buffels, en neushoorns. Met een tram rijd je door het
park.
Het
park werd mede opgericht als aanvullende fokkerij voor de San Diego Zoo. Het is
ook heel bekend geworden om het Amerikaanse condor fokprogramma. Dit was en is
nog steeds zeer succesvol.
Jaarlijks
bezoeken meer dan 2 miljoen mensen het park. Het park herbergt meer dan 300
soorten en ongeveer 2600 dieren en 3.500 plantensoorten. Afhankelijk van het
seizoen, heeft het park ongeveer 400 tot 600 werknemers. Het park heeft het grootste
veterinaire ziekenhuis in de wereld. Naast het ziekenhuis is het Institute for
Conservation Research, de zo genaamde Frozen Zoo. Een faciliteit waar zeldzaam
sperma en eicellen worden bewaard.
Het
park heeft verschillende zo genaamde open range gedeelten, natuurlijke percelen
waar dieren verblijven. Bezoekers kunnen deze verschillende vlaktes bekijken.
Ze bevatten habitats uit Azië en de Aziatische Savanne met de Indische
neushoorn en verschillende soorten Aziatische herten en antilopen. De
Afrikaanse Plains bevatten regio's en habitats uit Oost-Afrika met Kaapse
buffels, de zuidelijke witte neushoorn, Oegandese giraffen en een lagune met de
Oost-Afrikaanse kroonkraanvogel. De Noord-Afrikaanse regio vertegenwoordigt de
Sahel en de Sahara met de kromzwaard oryx, Barbary hert, koringazelle en Ankole
vee. In het Zuid-Afrika gebied lopen
Grevy zebra's. Het gebied van Centraal-Afrika beschikt over een beboste vijver
met een eiland voor de Pink-backed Pelican, zadelbekooievaars en Rüppell's
gieren. Aan de oevers van het meer vind je bongo's, penseelzwijnen en reebokantilopes, en andere bos dieren.
Verder zijn er nog kleinere natuurlijke behuizingen voor Somalische wilde
ezels, Arabische oryx, gorals, Japanse bosgems, zwarte neushoorns en
Przewalski's paarden. Het is een mooi safaripark en een bezoek meer dan waard.
Onderweg komen we ook langs Torrey Pines State Natural State Park. Daar willen we even gaan kijken. In de verte zien we het park al liggen maar de afslag is niet helemaal duidelijk dus we rijden mis. Wat gaan we doen, doorrijden of terug. We besluiten terug te gaan dus even een plekje zoeken waar we kunnen draaien. Met een camper is dat nog niet zo simpel. Het lukt uiteindelijk en weer terug naar de parkeerplaats van Torrey Pines. Om het park in te komen moeten we betalen. De dame in het hokje zegt ons dat we hier niet met een camper mogen parkeren. We leggen uit dat we alleen even willen stoppen, een kort loopje over het strand en dan weer verder willen. Omdat het niet druk is mogen we door.
Torrey
Pines State Natural Reserve is een
park langs de Californische kust net boven San Diego. Het reservaat werd
aangewezen als Nationaal Natuurhistorisch Landmark in 1977.
Het
reservaat bestaat uit een plateau met kliffen met uitzicht op Torrey Pines
State Beach en een lagune die essentieel is voor de trekkende zeevogels. Ook
vind je veel dieren en planten soorten in het park zoals bobcats, vossen,
stinkdieren, wasberen, coyotes, konijnen, cactussen, kust chaparral (een heide
plantengemeenschap) en de zeldzame Torrey pine. In het park ligt 8 ml. aan
wandelpaden en het is daardoor ook een trekpleister voor wandelaars en
strandgangers. Verder is er een klein museum. Vanaf de kliffen kun je soms
trekkende walvissen zien. Aan de zuidkant van het strand is een grote rots die
uitsteekt in de oceaan, deze rots noemt men Flat Rock.
Om
het park te behouden werd in 1899 ongeveer 364 acres gekocht van de pueblo.
Tussen 1908 en 1911, kocht newspaperwoman en filantroop Ellen Browning Scripps
nog een gedeelte en schonk dat ook aan de stad San Diego. Ook later werden er
stukken land opgekocht en aan het park toegevoegd. Nu bestaat het uit meer dan
1.000 acres aan kliffen, strand,
zoutwater moerasgebieden. Om meer bescherming te verkrijgen werd in 1956
besloten het park over te dragen aan de staat Californië.
Torrey
Pine of in het latijn Pinus Torreyana Torreyana, is de zeldzaamste dennensoort in
Noord-Amerika. De soortnaam Torreyana is vernoemd naar John Torrey, een
Amerikaanse botanicus. Door de eeuwen heen is deze boomsoort bijna verdwenen
tot op een smalle strook na, langs de
Zuid-Californië kust boven San Diego. Begin 20e eeuw waren er nog ongeveer 200
bomen over. Dankzij de Coastal mist in het voorjaar en de zomer kan de boom
overleven. De boom groeit langzaam en kan zich met zijn uitgebreid
wortelgestel, handhaven op droge zandgronden. Een volwassen boom heeft een
wortelgestel met een doorsnee van 75 meter. Omdat de bomen blootgesteld worden
aan sterke kustwinden lijken ze meer op bonsai bomen dan op gewone dennen.
Daardoor blijven ze ook vrij klein, maximaal maar 12 meter hoog.
De
pijnboompitten van de Torrey Pine waren in de vorige eeuwen een belangrijke
voedselbron voor de Kumeyaay indianenstam die hier leefden. Tegenwoordig wordt
deze boomsoort veel gekweekt en aangeplant om zijn droogte tolerantie. Daarom
wordt deze soort veel aangeplant in diverse tuinen en parken die van nature erg
droog zijn.
De Torrey Pines State Natural Reserve heeft 8 wandelroutes die variëren in zwaarte en lengte. De drie populairste trails zijn: Guy Fleming Trail, Razor Point Trail en Beach Trail. The Guy Fleming Trail is een 0,7 mijl lange en makkelijke trail door een variërend landschap met uitzicht op en locaties die bekend staat om walvissen te spotten. De Razor Point Trail is een 1,4-mijl loop met uitzicht over ravijnen en badlands met tegelijkertijd uitzicht over de oceaan. The Beach Trail is een ¾ mijl lange trail naar beneden en gaat naar Torrey Pines State Beach. Andere trails in het park zijn:
Parry Grove Trail,
Yucca Point Trail, High Point Trail, Broken Hill Trail, en Discovery Trail.
Even
wat drinken en dan lopen we naar het strand. Van wat we nu kunnen zien, is dit
een prachtig park. Langs het strand liggen hele hoge kliffen met daar bovenop
struiken, heesters en bomen. Veel wandelaars gaan omhoog , boven op de kliffen.
Vanaf de kliffen heb je een geweldig uitzicht.
Het is eb en we kunnen mooi langs de vloedlijn lopen. We staan weer aan de rand van de Pacific, wat een belevenis. Het is een prachtig mooi strand maar ook hier zijn heel weinig schelpen. Dat is ons ook bij de andere stranden opgevallen. Hoe dat kan weten we niet. Wel liggen er veel ronde stenen, zeewier en strengen kelp. Hier en daar loopt een plevier. Het waait stevig en we waaien even lekker uit.
Genoeg gezien; we gaan terug naar de camper. We willen nog naar Cabrillo National Monument en dan hebben we onze tijd nog wel nodig. Er loopt wel een weg door Torrey Pines State Natural Reserve maar daar mag je niet over. We rijden om het park heen richting San Diego.
Even
verderop komen we weer bij de kustweg, die steeds slechter wordt. Allemaal
gaten in het asfalt, alles in de camper rammelt. Vlak boven San Diego komen we
langs La Jolla met de Childrens Pool. Daar hebben we het een en ander over
gelezen en we willen daar even gaan kijken. Daar moeten ook zeehonden of
zeeleeuwen zitten. Het zit ons echter niet mee. We zien de la Jolla Cove en
Beach wel maar nergens een parkeerplaats. Het is zaterdag en verschrikkelijk druk.
De
oorsprong van de naam La Jolla is
vaag. Het wordt uitgesproken als Lah HOY-Ya niet Lah Ho-Ya zoals het in het
Spaans zou zijn. Er wordt gezegd dat het een verbastering is van ahoy,
uitgeroepen door zeelui om de aandacht te trekken van mensen aan de wal. De
inwoners van La Jolla beweren dat het een spelfout is van La Joya, wat
"Het Juweel" betekent in het Spaans. De nickname van La Jolla is ook
“Juweel van een Stad” . Meest waarschijnlijk is echter, hoewel het minst tot de
verbeelding sprekend, de theorie dat het een verbastering is van het indiaanse
woord "Woholle". Dat betekent "holte in de berg",
refererend aan de grotten in de rotswanden vlak bij La Jolla Cove Park. La
Jolla werd door de lokale indianen, de Kumeyaay, "land van de gaten"
genoemd. De meeste van deze grotten zijn sindsdien ingestort door erosie.
Tijdens
de Mexicaanse periode van San Diego, werd La Jolla in kaart gebracht als pueblo
land en bevatte ongeveer 60 percelen. In 1870 verwierf Charles Dean een aantal
van de pueblo percelen. Hij onderverdeelde ze in een gebied dat bekend werd als
La Jolla Park. Dean was niet in staat om het land te ontwikkelen en droeg het,
in 1881, over aan San Diego. Een vastgoed explosie, in de jaren 1880, leidde
speculanten Frank T. Botsford en George W. Heald naar het dunbevolkte gebied om
het verder te ontwikkelen.
Om
bezoekers naar het strand te trekken kwamen er een spoorlijn en faciliteiten
zoals een badhuis en een dans paviljoen. Bezoekers werden gehuisvest in kleine
huisjes en bungalows boven La Jolla Cove. Elke zomer werd er een tijdelijke
tent stad opgebouwd. Twee van de huisjes die zijn gebouwd in 1894 staan er nog
steeds. Ze zijn bekend als: de "Red Roost" en de "Red Rest"
maar ook bekend als de "Neptunus en Cove Tea Room".
In
La Jolla staan een groot aantal historische en monumentale gebouwen.
La Jolla Cove is een kleine, pittoreske baai met strand, dat wordt
omgeven door rotsen. The Cove is een beschermd zee reservaat. De baai is zeer
rijk aan mariene leven en is populair bij snorkelaars, zwemmers en duikers.
Zwemmen in de baai is vaak moeilijk door de sterke stroming. Dit komt omdat de,
soms grote golven, rechtstreeks van de oceaan komen.
Mount Soledad is een 251 meter hoge heuvel aan de oostelijke rand
van La Jolla. Het is een van de hoogste punten in San Diego. Het grote
christelijke kruis werd in 1913 geplaatst op de top als een prominent landmark.
Het is twee keer vervangen, het meest recent in 1954. Oorspronkelijk was het
kruis bekend als de "Mount Soledad Kruis van Pasen". De standplaats
op openbare grond heeft problemen gegeven in de jaren 80. Het werd gezien als
een schending van de scheiding van kerk en staat. Sindsdien is de ruimte om het
kruis ingericht als een oorlogsmonument en werd het omgedoopt tot "Mount
Soledad Veterans War Memorial". Ondanks deze creatieve oplossing bleven er
geschillen en trachtte de gemeente de grond te verkopen. Uiteindelijk heeft het
congres en de federale regering ingegrepen en de grond, in 2006, onder het
kruis gekocht.
Children's Pool,
ook wel bekend als Casa Beach, is een klein zandstrand aan het einde van Jenner
Street, in La Jolla. Ondanks de naam is het geen zwembad maar wordt het gebied
sinds mensenheugenis "Children's Pool." genoemd.
In
1931 werd er een betonnen zeewering gebouwd om het strand te beschermen tegen
de beukende golven. Hierdoor werd het een favoriete plek voor duikers, zwemmers
en families met kinderen. De lokale filantroop Ellen Browning Scripps
bekostigde de zeewering. Zij deed dit om een plek te creëren waar kinderen
konden spelen en zwemmen en dan ook beschermd zouden zijn tegen de golven die
aan land kwamen. Ms. Scripps schonk het voltooide project vervolgens aan de
stad San Diego.
In
de meer dan zeventig jaar geleden dat de zeewering is gebouwd, is ongeveer
driekwart van het gebied binnen de zeewering opgevuld met zand.
In
de pool was ook regelmatig een kleine kolonie zeehonden. Zowel zwemmers als de
zeeleeuwen leefden vredig naast elkaar tot 1997. Toen werden veel zwemmers ziek
van een colibacteriën. De oorzaak was niet duidelijk maar men dacht aan de
uitwerpselen van de zeeleeuwen. Overtuigend bewijs is nooit gevonden. Er zijn rechtszaken
gevoerd om de zeehonden van het strand te laten verwijderen. De rechters wezen al
die verzoeken af. Eind 2009 waren er ongeveer 200 gewone zeehonden die
regelmatig gebruik maakten van het strand. De zeehonden zijn nu een populaire
toeristische attractie en leveren duizenden dollars op voor de lokale
bedrijven.
Het zit ons dus niet mee en we moeten wel doorrijden. Het is wel een leuke route met mooie gebouwen langs de weg en aan de andere kant de oceaan. We willen naar Point Loma. Het is een heel gepuzzel daar te komen. De weg draait weg van de kust waardoor we onze oriëntatie kwijtraken. We rijden nog wel steeds naar het zuiden maar hebben geen idee waar we zijn. We rijden door Mission Beach en steken een paar keer een grote brug over van Mission Bay. In de verte zien we See World San Diego maar een stuk verder hebben geen idee waar we zijn. We draaien om en gaan terug.
Mission Bay
is een zoutwater baai of lagune, gelegen ten noorden van San Diego en ten
zuiden van de Pacific Beach. De baai is een onderdeel van de recreatieve
Mission Bay Park, het grootste kunstmatige waterpark in het land. Mission Bay
Park was oorspronkelijk een kwelder die werd uitgeroepen tot "False
Bay" door Juan Rodriguez Cabrillo in 1542. Het werd ontwikkeld tot een
recreatief waterpark tijdens de jaren 1940, 1950 en 1960. Het gebied heeft een
oppervlakte van 17.14 km2 en bestaat uit ongeveer 46% land en 54% water. Er
zijn zandstranden en wakeboarden, jetskiën, zeilen en kamperen zijn erg populair
in en om de baai. In het gebied ligt 23 km aan fietspaden en wandelpaden om te
joggen, te skaten en te skateboarden. Andere activiteiten zijn golfen,
picknicken, volleyballen of vliegeren. Fiesta Island, is een groot schiereiland
in Mission Bay.
Het is een populaire locatie voor wandelingen, fiets wedstrijden, tijdritten en andere speciale evenementen. Het is ook de thuisbasis van de jaarlijkse Over-the-line toernooi. Mission Bay is ook gastheer voor de jaarlijkse Bayfair Cup, dat is een watervliegtuig bootrace die plaatsvindt op de H1 Unlimited circuit.
Attracties in Mission Bay
zijn SeaWorld, de Mission Bay Aquatic Center, met lessen in alle vormen van
watersport, Mission Bay Golf-Course en het Belmont Park, met de Giant Dipper
Roller Coaster en andere attracties.
Een grote attractie in Mission Bay is SeaWorld San Diego. Het is zeezoogdieren pretpark in San Diego en het oudste park van de SeaWorld-keten. Het park opende in 1964 haar deuren onder de naam SeaWorld California. Bij de opening bedroeg de oppervlakte van het park slechts 89.000 m2. Het park had een aantal dolfijnen, zeeleeuwen en twee zoutwateraquaria. In het eerste jaar trok het park 400.000 bezoekers.
Door de jaren heen kwamen er andere parken bij zoals in 1970 in Aurora (Ohio), in 1973 opende SeaWorld Orlando in Orlando (Florida) en in 1988 in San Antonio (Texas). In 2012 had het park 26 dieren habitats, en 20 shows.
Belangrijkste
attractie van SeaWorld zijn de orka's. Elf orka’s zijn ondergebracht in een 7
miljoen liter groot bassin, bekend als Shamu Stadium. Shamu was de naam van de
eerste orka die in 1965 in SeaWorld San Diego verbleef. Elke orka heeft een
eigen naam. Corky, Kasatka, Ulises, Orkid, Keet, Shouka, Nakai, Ikaika, Kalia,
Makani en Amaya. Dit zijn echter de laatste orka's die ooit in SeaWorld San
Diego zullen leven. De dierentuin heeft aangekondigd dat hun orka fokprogramma
zal eindigen.
In
november 2015 heeft Seaworld ook aangekondigd dat de shows met orka’s aangepast
zullen worden, meer in de aard van natuurlijk walvis gedrag. De nieuwe orka
shows staan gepland in 2017. Dan worden ook vijf nieuwe attracties
geïntroduceerd met onder andere Ocean Explorer, een dark ride met een
onderzeeër, Zierer Waveswinger over de jellyfish een soort kwal en drie andere
gezinsvriendelijke attracties. Het
park heeft nu een aantal shows en extra programma's voor meer interactie met de
dieren.
Een
paar shows zijn;
One
Ocean is een show met orka's. De show probeert mensen ervan bewust te maken dat
we allemaal een deel zijn van één wereld met één oceaan.
The
Shamu Story. Deze show wordt alleen tijdens het hoogseizoen opgevoerd In deze
show geven trainers uitleg over het werken met orka's en hoe de gedragingen
worden geleerd met bijbehorende demonstraties.
Shamu
Rocks vindt alleen 's avonds plaats en wordt opgevoerd met orka's. In deze show
voeren orka's gedragingen uit terwijl er rockmuziek wordt afgespeeld. Alleen in
de zomer wordt aan het einde van deze show het finale lied van de show Blue
Horizons afgespeeld en is er vuurwerk te zien.
Blue
Horizons. In deze show zitten tuimelaar dolfijnen, Indische grienden en
tropische vogels, die samen met acrobaten de show Blue Horizons opvoeren. De
show gaat over een meisje Marina, die de geheimen van de zee ontdekt en in deze
wereld wordt meegenomen.
Sea
Lions LIVE. In deze komedie show worden er scènes uit andere shows geïmiteerd
door zeeleeuwen, otters en hun trainers.
Andere
shows en atracties zijn:
Cirque
de la Mer neemt gasten mee op een reis naar het eiland Amphibia waar je
felgekleurde amfibieën kunt zien.
Bayside
Skyride is een gondeltocht gelegen in de noordwestelijke hoek van het park. De
trip gaat over de Mission Bay en weer terug.
Journey
to Atlantis is een achtbaan door een goot.
Dolphin
Cove, voorheen bekend als “Rocky Point Preserve” . Een bassin met de populaire
tuimelaars die je mag aaien. Er zijn ook presentaties waar trainers tekst en
uitleg geven.
De
Sky Tower, een 98 m hoge gyro toren. In een gondel gaan de passagiers in een
paar seconden naar boven en hebben een mooi zicht over SeaWorld en de San
Diego. Langzaam draaiend dalen ze vervolgend weer af.
Sesamstraat's
Bay of Play is een interactieve speeltuin en gebaseerd op het langlopende
Sesamstraat.
Shipwreck
Rapids is een snelstromende rivier waar je schipbreuk lijdt en op een onbewoond
eiland vrblijft. Onderweg kom je langs een zeeschildpad tentoonstelling de
Turtle Reef. Een aquarium met meer dan 60 zeeschildpadden en een
verscheidenheid aan vissen en andere dieren.
In
the Wild Artic maak je een simulator rit in een gigantische helikopter door het
Noordpoolgebied. Na de rit, kun je de dieren uit het Noordpoolgebied bekijken met onder andere drie volwassen
beluga walvissen, ijsberen en Pacific walrussen.
We
rijden een paar keer verkeerd. Dat komt mede omdat als een afslag aangegeven
wordt, dan is die afslag er ook direct. In de camper zit geen gps, dat is
jammer. Op een gegeven moment komen we bij een grote weg en die volgen we maar
omdat we het gevoel hebben dat we weer goed zitten. Dan moet er getankt worden,
een leuke ervaring. We krijgen de koffie er gratis bij. Daar kunnen we ook
vragen waar we momenteel zijn en waar de camping is waar we vannacht willen
staan. Dat blijkt niet zover bij het tankstation vandaan te zijn dus hebben we
eindelijk geluk. Point Loma laten we maar schieten dat komt morgen wel. Hup
naar de camping. Het was een spannende eerste dag.
San Diego is
een grote stad met meer dan een miljoen inwoners en ligt aan de westkust van de
Verenigde Staten. Historisch gezien was het de thuisbasis van de Kumeyaay
indianen. De stad telt 1,3 miljoen inwoners en is vooral bekend als industrieel
en commercieel centrum. San Diego is de achtste grootste stad in de Verenigde
Staten en de op één na grootste in Californië. De nickname van de stad is
Finest Town maar staat ook bekend als "de geboorteplaats van
Californië". Door het zachte steppeklimaat en de ligging aan de Grote
Oceaan is San Diego een drukbezochte badplaats. Bekende trekpleisters zijn
SeaWorld San Diego,
en San Diego Zoo en Balboa Park.
De eerste Europeaan die de
regio bezocht was Juan Rodríguez Cabrillo in 1542. Cabrillo, een Portugese
navigator in dienst van Spanje heeft de locatie alleen maar bezocht en er geen
nederzetting gesticht. San Diego werd pas echt in 1769 gesticht door Spaanse
kolonisten onder leiding van Gaspar de Portolá. Zij vormden de basis van Alta
California. De Presidio en Mission San Diego de Alcalá waren de eerste Europese
nederzettingen in wat nu Californië heet. In 1821 werd Mexico onafhankelijk van
Spanje en San Diego werd hierbij deel van de Mexicaanse staat. Veel inwoners
verlieten in die periode San Diego, een daling van 432 inwoners naar 150 tot
100 inwoners. Toen de Mexicaans-Amerikaanse Oorlog uit brak bezetten
Amerikaanse troepen de stad na enkele schermutselingen met de Californio's. Bij
de Vrede van Guadalupe Hidalgo (1848) werd het gebied rondom de Baai van San
Diego aan de Verenigde Staten toegewezen.
San Diego heeft een zeer
goede natuurlijke haven en is mede hierom een belangrijke uitvalsbasis voor de
Amerikaanse marine aan de westkust. De stad is met Coronado verbonden via de
3407 meter lange San Diego-Coronado Bridge die in 1969 werd geopend. San Diego
is ook bekend om de ruimtevaartindustrie en de gerespecteerde Universiteit van
Californië - San Diego (UCSD ).
De gemeente San Diego grenst
direct aan Mexico en de gemeente Tijuana, de op drie na grootste van Mexico met
1,3 miljoen inwoners. De stadscentra liggen 28 km uit elkaar. Er is een
tramlijn van het centrum van San Diego naar de grensovergang, 's werelds drukste,
in de buurt van San Ysidro. De grensovergang op de snelweg heeft 30 rijstroken.
De oorspronkelijke ligging
van de stad San Diego was aan de voet van de Presidio Hill, in het gebied waar
nu het Old Town San Diego State Historic Park ligt. Die plaats was niet ideaal,
want hij lag een aantal kilometers verwijderd van bevaarbaar water. In 1850
trachtte William Heath Davis een nieuw gebied te ontwikkelen, direct aan de
baai gelegen en genaamd New San Diego, verscheidene mijlen ten zuiden van de
oorspronkelijke nederzetting. Maar ook na enkele tientallen jaren bestond het
nog steeds maar uit een paar huizen, een pier en een legerdepot.
Rond 1860 pleitte Alonzo
Horton ervoor de stad te verplaatsen naar het gebied aan de baai. Hij noemde
dit New Town, en het staat nu bekend als Downtown San Diego. Hortons niet
aflatende promotie voor het gebied leidde er uiteindelijk toe dat mensen en
bedrijven begonnen te verhuizen naar de nieuwe stad, vooral vanwege de ligging
aan de baai, wat handig was voor de scheepvaart. New Town overschaduwde al snel
de oorspronkelijke nederzetting, die op de dag van vandaag bekend is als Old
Town. New Town werd het economische en bestuurlijke hart van de stad. San Diego
bleef echter een slaperig stadje tot de komst van de spoorverbinding in 1878.
Tijdens de Tweede
Wereldoorlog werd San Diego een belangrijk knooppunt voor de militaire
activiteiten en defensieactiviteiten, als gevolg van de aanwezigheid van veel
militaire installaties en defensiefabrikanten. De bevolking van de stad groeide
snel tijdens en na de Tweede Wereldoorlog. Meer dan een verdubbeling tussen
1930 (147.995 inwoners) en 1950 (333.865 inwoners). Na de Tweede Wereldoorlog
speelde het leger nog steeds een belangrijke rol in de lokale economie maar na
de Koude Oorlog eisten de bezuinigingen een zware tol van de lokale defensie-
en ruimtevaartindustrie. De resulterende neergang leidde ertoe dat de
bestuurders van San Diego probeerden de economie van de stad te diversifiëren
door te focussen op onderzoek en wetenschap, en op toerisme.
Vanaf het begin van de 20e
eeuw tot de jaren 70 waren de Amerikaanse tonijnvissersvloot en de bijbehorende
conservenindustrieën grotendeels gevestigd in San Diego, de 'tonijnhoofdstad
van de wereld'. De eerste tonijnconservenfabriek werd opgericht in 1911, en
tegen de jaren 30 werkten bij de conservenfabrieken meer dan 1000 mensen. De
fabrieken werden bevoorraad door een grote vissersvloot, meestal bemand door
allochtone vissers uit Japan, en later van de Portugese Azoren en Italië, wier
invloed nog steeds voelbaar is in wijken als Little Italy en Point Loma.
Vanwege de stijgende kosten en de concurrentie uit het buitenland werd de
laatste conservenfabriek gesloten in de vroege jaren 80.
Toerisme is erg belangrijk
voor San Diego. Het succes is te danken aan het klimaat van de stad, de
stranden, en tal van toeristische attracties zoals Balboa Park, Belmont
pretpark, dierentuin van San Diego, San Diego Zoo Safari Park en SeaWorld San
Diego.
San Diego’s Spaanse en
Mexicaanse erfgoed komt tot uiting in de vele historische bezienswaardigheden
in de stad, zoals de Mission San Diego de Alcala en Old Town San Diego State
Historic Park. Ook de lokale ambachtelijke brouwerij-industrie trekt een
toenemend aantal bezoekers voor "bier tours" en de jaarlijkse San
Diego Beer Week in november. San Diego wordt ook wel "America's Craft Beer
Capital" is genoemd. Jaarlijks komen er tientallen miljoenen bezoekers. In
2012 waren het er 32 miljoen die geschat
$ 8.000.000.000 (8 miljard)
besteden. Ook veel Cruiseschepen doen San Diego aan, bijna 1 om de twee dagen.
Ook veel whale watchers bezoeken de stad.
Een
stukje verder zien we de afslag die we moeten hebben en niet veel later zien we
de camping, Campland on the Bay 2211 Pacific
Beach Dr. San Diego. We melden ons bij de receptie en er is nog plek. Het is
wel een dure camping maar voor zo’n eerste dag zitten we er behoorlijk doorheen
en we willen even bijkomen. We zoeken ons plekje op en parkeren de camper.
Eerst even een bakje oploskoffie. Het was een enerverende eerste dag met de
camper. Van het kopje koffie knappen we op en we gaan ons installeren. Alles
aansluiten, de bedden opmaken en alvast beginnen met de voorbereidingen voor
het avond eten. We zijn het nog niet verleerd en het gaat al bijna automatisch.
En dan is het ook zo maar weer laat. Misschien was het wel goed dat we Point
Loma niet konden vinden. Dan waren we misschien pas heel laat op de camping
geweest. Nu kunnen we lekker uitrusten van de eerste dag met de camper.
Eigenlijk
zijn we zo moe dat we niet eens foto’s hebben genomen van de camping. Het is
een dure maar ook een keurig verzorgde camping. Na zo’n lange dag hebben we ook
wel trek. Mooi dat we vanmiddag al warm gegeten hebben dus kunnen we het koken
overslaan. Daarom nu een broodje met wat warms erbij. Het smaakt goed na zo’n
lange dag. Na de afwas werken we ons blog bij en gaan we vroeg onder de wol.
Morgen weer een lange dag en we zijn heel benieuwd wat die ons zal brengen.
In
elk geval morgen een nieuwe poging om Point Loma te vinden en het
vliegkampschip de Midway. Door tijdgebrek zullen we dan iets anders moeten
laten schieten maar dat zien we morgen wel. Lekker slapen, voor de eerste keer
weer in de camper.
Totaal
135 miles gereden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten